. . . 1 1 1 5 SS 294. C. 1. KΑxπΕ1́oΝτΕ2 .. Εἰς τὸ κιγχάνω.́́ Oμηρος. κα- CΟU. 2β3I. 294. C. 2. Kαίω: I. 1.̓ Ελλείψει τοῦ σ. RΑeoz1αΝΈΝoz :Ἐγγεγραμμένος, ἐγκείμενος. κοσσομενος. 294. 10. C. 1. Rάκιστος, καὶ ἐκεῖθεν. RÁα12τoz .̓. Εκ τοῦ κακίζειν. 294. 42. C. I. Rακόσχολος, χρόνου διατιθέμενον, ἐπὶ τὸ χεῖρον. RΑκxΑ2ΝΈΝo2, .Ὁ ἐγκεχυμένος γέλως, τοῦτο γὰρ δεῖ προσ- υπακούεσθαι,̔́ Ομηρος, γέλω ἐκθανών. 10 294, 33. C. 2. Kάλαθος, κόφινος. KΑx1́Α .. Παρὰ τὸ κάτω κεκρατηκέναι. 29d̓͂ 36. Kαλαύροψ, καλαύροπος, καλαύροπα. C. 2,29. Kαὶ κέραμος καλλαι.́.νος. αἰσχύνηe ἐν τῶι Ἀγαμέμνονι. ἐν πακίλλοις δὲ θνητὸν ὄντα κάλλεσιν. 15 295. C. I. l. 9.̔́ Εκαστον τῶι θεῶι φίλον θυμάτων. I3, ὅταν δαίμονι τινὶ θύσαντες, ἐπιτύχωσι τινὸς σημείου ε’ν τῷ ἥπατι τοῦ ἱερείου, καὶ τοῦτο καλοῦσι καλλιέρημα, ὅταν τῷ δαίμονι φιλικὸν τὸ θῦμα διὰ τῶν φαινομένων ἀ. ὀ. σημεῖον. RΑΑΑ1ΈpπαΑ ..̓ Εκ τοῦ κάλλος, καὶ τοῦ ρὴν,̔ ὸσημαίνει τὸ 20 πρόβατον, ὅπερ ὁποιητὴς περιφέρει. σημαίνει γὰρ τὸ ἱερεῖον, καὶ τὴν θυσίαν, ἐκ τοῦ καλλιερῶ, καλλιερώσω, καλλιέρωμα, καὶ τροπῇ τοῦ ριακροῦ εἰς μακρὸν, καλλιέρημα, τὸ ρη η. C. 2. γA̓́να Δαρδωναῖε. Kάλον εἰς τὸ κλῆρος. Εαλὸς ἐκ τοῦ κάλλους, ἢπαρὰ τὸ καλεῖν. 25 295. C,1. I. 23. Kάλον γὰρ τὸ ξύλον. 295, 32.̓ Εκ Rαλύδων. 33. Περὶ Rαλύδνας. 34, Rαλύδνας ὡς καλύβνας. 297, 1. Kάμνεινὅ ἐστι κοπᾶιν ἐν τῶι . 295, 21. Kαὶ χορτώδη οἰκίαν, καλύβη, μεταβολῆι τοῦ φεἰς 30β, καλύφη τίς οὖσα. KÁΑτa .. Εἰς τὸ κελύφη. 296, 35. Δὲ τὸ διανοούμενον. 37. Δολόεσσα Rαλυψώ. καὶ α’εͅὶ δἐν μαλακοῖσι καὶ αἱμυλίοισι λσγοισι θέλγειν,̔́ οπὠς 1θάκης ἐπιλήσεται. ePeg. Aἰσχύλος. . . dͅ SO EΤVMOΓOGICI GRᾌ̓ CI PARISIENSΕS. 3I3, 6. Kαὶ ἐπάκτρις εἰ̔δος πλοίου ληι στρικοῦ καὶ ἐπακτρο- κέλλης. RΕΝòΝ .. Τὸ μάταιον καὶ κοῦφον, ἀφ οὗ καὶ τὸ κενῶ κενώσω. KaωᾺτ :Ὁ κοιμώμενὄς ελαφος ἐν θηλαίῳ, καὶ μήπω δυνά- μενος ἐξιέναι διὰ τὴν σμικρότητα. 5 1o ΕΈΝτpoΝ .. Παρὰ τὸ κέντειν μέσον. κέντρον δέ ἐστι παντὸς 15 κύκλου τὸ μεσότατον, περὶ αὐτὴν δε μέσην οὖσαν πάντες οἱ κύκλοί γίνονται. μίαν πόλιν ἐξα.̀́ απάξας, ἀντὶ τοῦ ἐκκενώσας τῶν πολιτῶν, ἢμεταστήσας. ου’ γὰρ πορθησαι λέγει τὴν Iδην. εἴρηται δὲ παρὰ τὸν λάπαθον βοτάνην, κενωτικὴ γαστρος ουσα. ΕΕΑτ1xR̀ .̔. Ηἀπὸ τοῦ Rέλτου υἱοὗ Ηρακλέους καὶ Στερό- πης τῆς Ατλαντος θυγατρός. RΕh̓ΕωaΑτn͂.. Παρὰ τὸ κενῶς ἐπιβαίνειν. KΕΝòτ: Εἰς τὸ ξένος. 3I5, 8. Διαφανὲς καὶ λαμπρόν. RΕΝΕ2̀Ν :O̔ κατὰ τὸν λαγῶνα τόπος κενὸς ὀστέων, καὶ λα- πάρα διὰ τοῦτο, λαπάξαι γὰρ τὸ κενῶσαι.̔́ Ομηρος, KΈΝo .. Εἰς τὸ ὄκνος καὶ κονιορτός. ΕΈuαo2 .̓. Απὸ τοῦ ὀρνέου, ὅἐστι κοῦφον καὶ ἐπιπλέον τοῖς κυμασι. 315, 2.̔ Οπίθος. κεράμιον δὲ ὀστράκινον πιθάριον. KΕpΑωΕτ2.̓́. Ονομακύριον,ἀφ οὗ Εεραμικὸς δημος ἐνἈθηναιόις. 315, 22. Οζον κράμφηλος. RΕpΑκ1Α .̔. Οὄρδινος. 24.̓ Αλλὰ παντὸς ἀκροδρύου. 315, 33.̓ Αντὶ τοῦ κεράσας. 34.̓ Εξ αὐτοῦ κερῶμ κερἁσω. 315, 36. Πάντα δε τὰ τοιαῦτα διὰ τῶν δύο νν γράφεται. 316, 3. (Εαὶ 0m]̔ ὤφειλε. 316, 7.̓ Αγλαὸς ὁλαμπρὸς, ταναὸς ὁμακρός. 315, 46. Rαὶ κυρίαι στενά. KΈp.κ2 .. Σημαίνει πολλὰ, κέρας μέρος πολέμοὺ καὶ τὸ κέρας τοῦ ζώου, καὶ τὴν βασιλείαν καὶ τὴν δοξαν. 3I5, 60. Σαίνειν, ἤγουν σείεσθαι. 20 25 30 KΈpΑ2 .. Σημαίνει γ, παρὰ τὸ κέρας,̔ ὸσημαίνει τὴν κεφαλὴν,35 IγS FoI. I26. Μ6I1. Rb1. gloaaa eτasa est quæ debu1.t esse παιδικὰ aut παιδικὸν (παιδικα foI. I20. ub1. τeIat1.o dt ad poate- . COΠ. COISE. 34γ-. ΠΑααaοπΝ: Παντελω-̓͂ς. 12oτa . 5Παραδείγματα τοῦ ἐπὶ μὲν τῶν ἀρρένων τάττεσθαι πολλὰ̀ καὶ εν τοἰς Αχιλλεως δἐρασταις δηλον ὡς οὕτως ἐξείληπται. ἐπιδόν- των γαρ τι τῶν Σατυρων εἰς την γυναικειαν ἐπιθυμίαν φησιν ὁ Φοίνβ παπαῖ τὰ παιδἰχ ως ὁρῶσ ἀπί λεσας. 10 καὶ Kρατῖνος Πανόπταις εεμισεις γὰρ πανυ τας γυναικας προς παι- . ςι δικα δε τρεπη Νπ.̓̓ οτι δε εκαλουν ουτω και τα προς ταςγυναικας, Εὐπολις, φησι γαρ εε ως προσαυλητριδα τις ἐγω δε χαιρω Cτοισ- “σοις παιδικοις.̓ και Kρατ-ινος δε ορᾶς της παλακης ἀποδημουν- τος σου Αιονυσου ερωσης φησιν επαυτον μακαριος των παιδικων. 15 ουχι δε μονον οι ερωμενοι καλουνται τω ονοματι, ἀλλὰ και παντες οι σπουδαζομενοι πανυ κατα μεταφοραν την απ’ εκεινων. Πλατων Φαίδρωι εε ἐσπούδακας, ὠ Φαιδρε, οτι σου των παιδικων ἐπελαβο- “μην ἐρεσχελησων σε.̓̓ λέγεται δε παιδικον και το παιδαριωδες οαν το αρμόζον παιδι.́ ην δε λεξεως επιτοπολυ επι των ασελγως 2o ερωμενων. FoI. 128. ΠΕν1 11oακ :Οιον αρμόττον σφοδρα ως τα υποδηματα τοις ποσιν. Πλατων ις ως εστι μοι το χρῆμα τουτο περι ποδα.’̓ καὶ εν σκευαις καἰ τοις τροποις αρμόττον ως περι ποδα. ΠapιαxÁ :Tα εν τῆ αριθμητικη καλουμενα αζυγα οιον ενν -͂ - 25 τρία και τὰ ομοια αρτιδετα ζυγα οιον δυο τεσσαρα. ΠapI2τaΝo2 :Oυτος δρακων καλειται. ΠóΑ .. Εκαστη βοτανη ουτως λεγεται, ηδε σμίχουσα ποια λεγεται παρα Δημοσθενει και Αυσιάι. ΠoαoaΑπaa :π-͂ υλον ω2ν εν ειρκτη..ι τους ποδας εμβαλλοντες 30 συνεχουσιν, ον παρα Τωμαίοις κουσπος καλειται. Fol. 132. ΠpΑττoαΕΝoτz .. Aπαιτουμενους, Iσοκρατης “και εε τους μαθητας μικρον πραττομενους.̓̓ Πpo1κoa .. Δοσεως αντι δωρεας, παν γαρ δωρον ουτως καλει ο τοιητης. - . ι1ω --ὶ ]S4 CVRIΓEI EEMCON Θp1́Α .. Φῦλλα συκῆς ἢἀμπέλου, ὡς Aπολλόὸωροςu. Θp1́ΝΑa .. Σκεῦος γεωργικὸν, λικμητήριον. ἐπεὶδη τριαινοεὶδης, καὶ οἱονεὶ τριόνυξ ἐστίν. Θoω1τrΕ1͂Ν :Σπαρτὸς ἀποσφυκόματος. ἸaÍoΝ .. Πόλεος Aἰγύπτου. ἸΑτ1́o1 .. Σημαίνει μάρτυρας παρἂ Aθηναίοις, ἔνιοι δὲ καὶ συνιστορας. ἹΕpΑΝÁ .̔. Απαλά. ἸΕoτoRI :Ποταμὸς Θράκης. ὁἀναγραφεὺςx Διογενιανός. ἹpκÁΝΑ :Kρήνη Αακωνική. ἼxτpoΕγ .̔. Οπἀ̔ρ Εβραίοις Φεισὼν, παρὰ δε ’Ινδοῖς Γάγγης, παρὰ δὲ̔́ Ελλησι Δανούβιος aI. Ιoc. ὁπἀρ ἡμῖν Φεισῶν, ν-υν Δανούβιος ποταμός. ἸτΑaτp1oΝ .̓́. Oρος οὕτω λεγόμενον, μίαν ἔχων πηγὴν, ἔνθα τὰ θηρία πίνουσιν. Π̓́1 .. Πἀρ Aἰγυπτίοις τιμᾶται ἡγῆ ἡπανταχόθἔν ιση ἑαυ- τῆς. σφαιροεὶδης γάρ ε’στι. I̓xΑΝ1͂ΝoI ..̔ Oἐπιθυμήτης. RÁaΕ1po1 :Oἱ ἐν Σαμοθράκῃ καὶ Αήμνῳ2 παρὰ τὴν pεὰν θεοί. RΆΑω1Αoz :Kατἂ Iταλοὺς ὁἙρμῆς. RΑ1.́.πoz .. Ποταμὸς Μυσίας, ὡς Δημήτριος καὶ Φιλόξενος μαρτυρει. Kκ 1..ΑΝa :Περιβόλαιον βαρβαρικόν. KÁΑoΝa .. Τὸ λείψανον τῶν σταχύων. KÁωRpo2 .̓́. Εστιν παρὰ τὸ τοὺς μηροὺς κάμπτειν ἐν τῶι καθέζεσθαι. οὕτὡς Ηράκλειτοςa. RΑτ1τπυ1Α .̔. Ος εἰσιτηρία. κατητήριον δε ὁτοῦ νεκροῦ ὀβολός. KaΝτóνIaΑ .. Πόλις Σικελίας οζὁν Εκατόμπολις. ιCοoCd o. dκ. ί.μἀνpπ.ολλώδωaρεςC. od .η,ράκλπητCοoς.d .ἀναγραφή́ ς. - ICod.̓́ ιστορος. . 5 10 15 20 25 3o [ l 9Ο4 EEχICΟN ΑTΠANASII. ἈτΕpax1́Αx .̔. Υπερηφανείας. ἈυΈpΑxτoI .̓́. Ατιμος. ἈτΕτóz :O̔ θαυμαστός. ἈrΕΝΝΈτ .. Ἀνελεύθερον. A̓́τΕ Α11͂τΑ :Δεῦτε δή. A̓́τΕ1Ν κΑ1̀ 0Έpz1Ν :Τὸ ληστεύειν καὶ ἁρπάζειν. ἤγετο μὲν γὰρ τὰ ἔμψυχα, ἐφέρετο δε τὰ ἄψυχα. ἈrΕΑ1ΑóΝ .̓. Πθροισμένως. ἈτΕpoua͂ .̓. Εφορᾶ. ἈτΕpózzΕ1 :Ἀγρυπγῆ. A̓rΕpáωΑτo :Ἠμέλησε. ἈrάΑΑ1 :Σεμνύναι θεὸν εὐχαῖς. A̓τΕ1́Νop :Ὑπερήφανος, αὐθάδης. A̓́υΕ1pox .. ’Aγείρατος, μὴ̓́ εχων τέλος. A̓τΝ1IτΕ1́Αz :Εαθαρότητος, ἢλατρείας. Ἁτ1ΆzΑτΕ .. Προευτρεπίσατε, κηρύξατε. A̓τΕĺpΑτoz :A̓́νανδρος, ἀσθενής. A̓r1xτΕ1́Α .̔. Aγιασμὸς, κάθαρσις. Ἀτ122̓Ε1́ΑΝ :Εὐσέβειαν, ἔσφ ὅτε καὶ μιαρότητα. Ἀr1óxΑτ1Ν .. Ἠνέγκασιν. Ἁr1o1IpΕ11ᾶΕ :U̔ς πρέπει ἁγίοις. A̓τκΑκΈΕ1 :Ἀνακαλεῖ. ἈυxτΑoΝ .. Σκολιὸν, δυσχερὲς, ἐπικαμπές. ἈτκτΑoωáτRz :Σκολιὰ βουλευόμενος. μῆτις γὰρ ἢβοὺλη ειρηται. A̓τπτΑóxΕ1ΑoΝ .. Σκολιόχειλον. A̓rxΑA1́ΑΑ .. Mερίδα. A̓rκueu͂x .̓. Αβλαβεῖς. ἈruᾺͅ Ε1͂ .̓. Αναγινώσκει. A̓rκΆuu2 .. Βόθρος. A̓rΑΑo1́ .. Ααμπροί. ἈrtͅΑ1́Α :Ααμπρότης. A̓τΑΑ1́Α1x .. Kαλλοναῖς. ἈτΑΑóτ1ωoΝ .. Ααμπρῶς τετιμημένον. ἈrΑΑóx .. Ααμπρὸς, καλός. 5 1o 15 20 25 30 33 r 1 SIO - EχCERPTA PΟETICA. Tαφῇ παρῆν σοι καὶ γραφῇ παρῆν πάλιν υἱὸς κόρη σὸς, ὡς δοκῶ τῷ ζωγράφῳ. - O̔ πνεῦμα σὸν καὶ χεῖρα νῦν τοῦ ζωγράφου κρατῶν ἔγραψε σὴν μετάστασιν κόρη. --- Εαὶ πῶς τέθνηκας ἥν σε καὶ γεγραμμένην δρᾷν δοκοῦμεν τὴν ἀείζωον κόρην οὐκ ἀκριβῶς θνήσκουσαν, ἀλλ’ ὑπνουμένην. .. θυμιατ. . Mὴ πῦρ ἀνάψιης, χρυσὸς, ἄργυρος, λίθοι φλέγουσιν αὐγαῖς χωρὶς ἀνθράκων μύρα. Ὀφθαλμὸν υληι ,τὸν λογισμὸν τῆι τέχνηι, τέρπου δε τὴν αἴσθησιν ὀδμῆι τῶν μύρων. - Αἰσθησεων τρεῖς, ἔργὁν ὲν, τέρπει πλέον, τριὰς σὲ πρώτην τῶν μύρων ἡθυσία. Ἰ̔ὸ μικρὸν ἔργον τῶν ὁλων μέγας τύπος αὶ̀θηρ, ὁχρυσὸς, ἄργυρος, φῶς, οἱ λίθοι. ἄστρων χορεῖαι, τοὺς ύπερθεν καὶ πόλου τύποι παρεμφαίνουσιν, ἄνθρακες, μύρα, ἣν πᾶς λατρεύει θυσίαν τῷ δεσπότῃ. Πεντὰς, τετρὰς, τριάς τε καὶ δυὰς στίχων. τριὰς μὲν ἡμῖν, ἡδυὰς δἘπικούρωι , Πλάτωνι πεντὰς, ἡτετρὰς Πυθαγόρᾳ. σοὶ δ’ ἂν γένοιτο πάντα τῶι φίλῳ φίλα. τριάς δε πρῶτα κἀνθάδε σχοίη γέρα. Ε1̓xτR̀Ν ΘΕoτóκoΝ. Οὒδεν ψυχῆς βέλτερον οὐρανὸς ελλαχε τῆς σῆς. ου’δὲν μορφῆς παρθένου φέρτερον ἔδρακεν ἡγῆ. τοὔνἐκ ε’γὼ μὲν ἀμεμφέα σώματος εἰκόνα μορφῶ, r υ 10 13 -̓0 1 1 l SS6 EΣCERPΤA POETICA. οὒδε λίθος κρύψει ταῦτα χαρασσόμενα. καὶ γενεαῖς αἶνον μετέπειτα νέον καταλείψω, σῶν μέγεθος σπλάγχνων σῆς τἀγανοφροσύνης. ---- Ου’ρανίων στρατιῶν ἐρικυδέα τάγματα πάντα, πάντες ἀεθλοφόροι κέρτερον ἐμῆς κραδίης. ἀχράντου τοκετοῖο Θεοῦ μεγάλου ὑποφῆται, δεσποτικῶν ὁπαδῶν δωδεκὰς εὐρυβόων. μυστιπόλων χορὸς, ἱερέων πολυήρατα φ-υλα, οἰοβίων τε γένος, ἀντιπάλων κακίης. ο.̀υς περὶ κῆρι φίλησα, καὶ ἔνδον ἔκρυψα ψυχῆς, νῦν μου λισσομένου, νῦν αἰιοιτε ταχύ. λίσσὀμ ὑπὲρ Τριάδος, καὶ λίσσομαι ὑμέας αὖτις, λίσσὀμ ὑπὲρ πάσης ε’λπίδος ἡμετέρης. πικρον αναστεναω, τετρυμμενα γουνατα καμπτω, δάκρυα θερμὰ χέω, σπενδῶν καὶ κραδίην. ναὶ, πάρστητε βοηθόοι, ἀσπὶς ἐμὴ, κράτος, ἐλπὶς, δεσπότιν ἡμετέρην εὐμενέτιν τελέσαι, μητέρα παρθένον, οι’οτόκειαν, παμβασίλειαν, νύμφην ἀζυγέα, ἁγνοτάτην ζυγίην. λίσσὀμ ὑπὲρ Τριάδος, καὶ λίσσομαι ὑμέας αὖτις ἡνίοχον ζώων eεὔστροφον ἡμετέρης, ψηφοθέτιν βίου πολυπαίγμονος, ὁλκάδα πάσας ἐλπίδας ἀγομένην, οὐρανίων, χθονίων. ναὶ λίσσοισθε, καὶ ἀργαλέων μελεδωνῶν καὶ παθέων σκεδάσαι οιδμ’ ἐπανιστάμενον. τοῦδε βίου στροφάλιγγας, ἀεικελίοισιν ἐπ ἔργοις, φόρτον ἐμῶν υβρεων σώματος ἀργαλέων. ὤλετο μέν μοι καὶ φάος, ὤλετο καὶ μένος ἐσθλόν. ὤλετο δἡλικίη θάρσος ἐμῆς κραδίης. δεξιὸν ὤλετο κάρτος, ἀπέτμαγε νεῦρα σίδηρος σιαγόνας, κεφὰλην, πάντα λάβε πόλεμος, οὐδέ τι μοι περίκειται, οὐ χάριν οὐ λόγον ετυρον. κοίρανος οὐ δυνατὸς ἤνεσεν οὒδε πόλις, eReg. v.1d. ζωv͂ͅς. 5 10 1,́ 20 . -̓5 -,̀0 1 1 5 10 15 20 25 30 35 COΜ. 352. SUPPU Πλοκάμους χρυσοχύτους θαῦμα ιMσθαι ὁἔρως τῆς Παφίης εγχε καρήνῳ. οOν ἰδὼν ἐγὼ τότ ἔσχον ἐπιθυμίαν κρατῆσαι, κρατεραῖς πεβαις τε δησαι, θαλεροῖς νέοις τε δεῖξαι. ὁδὲ νόσφι τῶν ρἑέθρων ὑπέφευγε προσγελῶν μοι. ποτὲ μὲν ποσὶ προβαίνων, ποτὲ δε πτεροῖς ἀλύσκων. μικρὸς ἦν, ὑπόπτερός τε, πολυποίκιλός τε μύθῳ, πολυδαίδαλος τὸ εἶδος, πολυήρατος τὸ κάλλος. Παι.δα ο.̓ι.στοβόλὀν Αφρσγενείης εὐγενέων λογάδων, φεύγετε, κοῦροι. Γυμνὸς ἦν ἀνάρβιλός γε, πυρὶ δ’ εἴκελος τὰ πάντα. ἀπὸ δὀμμάτων βολάων φλωγερὴν ἔπεμπεν αἴγλην. ἐρατὰν φἕρων φαρέτρην πεπυρωμένων βελέμνων. ἐπίχρυσον εγχε τοξον, κεχαλασμένον κἀτ ὤμων. Mικρὸν εχει τὸ βέλος, μακρὰ δὲ βἅλλει, ὲον δε βάληι ,πυρόεις ογστρος ἐλαύνει. Γλυκερὴν ὄπα προῆκε διὰ τὸν πό́θον λαλῶν μοι, λιγυρὸν μέλος λυρίζων, καθάπερ Πρόκνη κἀτ ἄ̓λσος. παλάμην ἄγαν βραχεῖαν ἐπεμωδία κραδαίνων. ἐπεδείκνυ δὲ ταύτην, προφανῶς τὸ πῦρ ἄφάσσων. ἀναγγαλβας aπαρῆλθεν, aIαg. ἀναγαλλιqας, g8I ] CΟΟ. CΟISE. 387. q̔99 ἀλλὰ καὶ οὗτος ὁὁρισμὸς ἀνάγεται ὑπὸ τὸν ἐκ τῆς ὑπεροχῆς. το γαρ μεγιστον υπεροχη εστιν. ΠpΑ͂π12 Ε. Mετὰ τὸ πλῆθος τῶν ὁρισμῶν τῆς φιλοσοφίας, καὶ τὴν τάξιν 5αὐτῶν καὶ τοὺς εὑρετὰς αὐτῶν, καὶ τὴν αἰτίαν δἰ ἣν εἰσὶν ὲξ, ἐκ δαιρέσεως τοῦτο δέδεικται, καὶ ἐκ τοῦ ἀνελεῖν ἡμᾶς τοὺς προστε- θέντας β, φέρε ἔλθωμεν ὲπὶ τὴν ἐξήγησιν αὐτῶν. πρμωτος τοίνυν ὁρισμός ἐστι τῆς φιλοσοφίας, ἐκ τοῦ καθόλου ὑποκειμένου λαμ- βανόμενος, καὶ εἰς Πυθαγόραν ἀναγόμενος, ὁλέγων γνμωσις τῶν 10οντων ηι οντα εστι. και ουκ εχομεν ειπειν εν ποιῳ συγγραμματι ο Πυθαγόρας εἶπεν αὐτόν. οὐδὲ γὰρ κατέλιπε συγγρά,μματα. ἀλλ’ ὃ τοῖς ἄλλοις τὰ συγγράμματα, τοῦτο ἐκείνμῳ οἱ μ. αθηται.́ ου’δὲ γὰρ ὡς ἐν ἀγγείωι ἀψύχῳ ὤετο δεῖν καταλιπεῖν τοὺς ἑαυτοῦ λόγους, διότι ου’δεν πλέον ὑπὲρ ἑαυτῶν ἢτῶν διδασκάλων δύνανται 15 α’πολογεῖσθαι. καλῶς δὲ πρόσκειται ὲν τῶι ὁρισμῷ τὸ “ᾖ ὄντα,̓̓ ἀντὶ τοῦ καθὸ ὄντα.̔́ ινα οἶδε τὴν φύσιν τῶν ἀστέρων τὸ πόθεν εἰσὶ, καὶ τὴν φύσιν τῶν ἀνθρώπων. οὒδε γὰρ πόσοι οἱ ἀστέρες, ἢ . πόσοι οἱ ἄνθρωποι θέλει εἰδέναι, ἀλλὰ τὴν φύσιν αυ’τῶν. ὁγὰρ τοὺς ἀνθρώπους ῃτ ἄνθρωποι ἐπιστάμενος, οὗτος καὶ τοὺς γεγονό- 20τας καὶ τοὺς ὄντας καὶ τοὺς μέλλοντας εἴσεται. καὶ κατὰ τὸν ποιητην, ,́ μαντις αριστος οο,. κΠο τά τἐόντα, τά τἐσόμενα πρό τἐόντα. Ἀποροῦσι δέ τινες, ό́τι διατί μὴ εἶπε πάντων τῶν ὄντων,. καὶ 25 λέγομεν ὁτι τῷ “ἦι ὄντἀ̓ συμπεριέχεται τὸ πάντων. ὁγὰρ τὸ̓̀ ον εἰδὼς, καὶ πᾶν ὸν οΝdε, καὶ ὁτὸν ἄνθρωπον εἰδὼς, καὶ πάντα ἄνθρω- πον οἰ̔δεν. ἢκαὶ ἀλλως. ὁτι τὸ “ᾐ̓̔͂ ἄρθρον ἰσοδυναμεῖ τῷ πάν- των. τὰ γὰρ ἄρθρα τοῖς καθόλου προσδιορισμοῖς ἰσοδυναμεῖ, εἰ μὴ ἀναφορικὰ εἴη, οἷον ἄνθρωπος ἦλθε, τοῦτο γὰρ ὡς ἐπὶ 30 ἐγνωσμένου λέγεται ἀνθρώπου. εἰ δὲ εἴπω ό́τι ὁἄνθρωπος ζμωον, ἰσοδυναμεῖ τὸ ὁα.́ιοθρον τῳμ πᾶς ἄνθρὼπος. πᾶς γὰρ ἄνθρωπος ζῶον. ἄλλη πάλιν ἀπορία. εἰ πάντα τὰ ὄντα γινώσκει ἡφιλοσοφία, πάρεργοι αἱ ἄλλαι τέχναι. οὒδεν γὰρ εὑρίσκεται ὑποκείμενον ψ

. . . . . . . S ρS 2ρΑ. C. l. ΕARκE¹́onγEE .· Ει’ς τὸ κιγχάνω.́́ Ομτιρος. αα- COD. 2βΞl. 294. C. 2. Καίω.. l. 1- Ἐλλείψει τοῦ σ. NAeoε1nκÉκoE :ἘΠεγραμμένος, ε’γκείμενος. κοσσομενος. o͂94. l0. C. l. Εάκιστος, καὶ ε’κεῖρεν. ΚÁα1Eτoκ .. ’Εα τοῦ κακίἶ ειν. 29δ δ2. C. ¹· Κανόσχολος, χρόνου διατιρέμενον, ε’πὶ τὸ χεῖρον. ΚAκπAEώκκ0s-.̔ Οε’γκεχυμένος γέλως’ τοῦτο γὰρ δεῖ προσ- υπακούεσραι,̔́ Oμηρος, γέλω ε’κδανών. 10 294, S5· C. 2. Εάλαδος, κόφινος. ΚAR¹́A .· Παρὰ τὸ κάτω κενρατηνέναι. 2ρd7 56. Καλαύροψ, ναλαύροπος, ναλαύροπα· C. 2,29. Καὶ αέραμος καλλaι.́.νος. aἰσχύνηe ε’ν τῶι Ἀγαμέμνονι· ἐν ταrίλλοις gὲ ενητὸν ὄEα νdλλεσιν. 1S 295. C. l. l. 9. αΕκαστον τῶι δεῶι φίλον δυμάτων. ¹5, ό́ταν δαίμονι τινὶ ρύσαντες, ε’πιτύχωσι τινὸς στιμείου ἐν τῶι ηαπατι τοῦ ίερeίου’ ναὶ τοῦτο κaλοῦσι ναλλιέρημα’ ό́ταν τῶι ξαίμονι φιλικὸν τὸ δῦμa διὰ τῶν φαινομένων α’. ο’· σημεῖον. ΚAAA¹ÉpnωA,̓ Ἐα τοῦ κάλλος, καὶ τοῦ ρὴν,̔ ὸσημαίνει τὸ 2o πρόβατον, ό́περ ὁποιητὴς περιφέρει. σημαίνει γὰρ τὸ ἱερεῖον, ααὶ τὴν δυσίαν, ἐκ τοῦ καλλιερῶ, καλλιερώσω, καλλιέρωμα, καὶ τροπῇ τοῦ μακροῦ ει’ς μακρὸν’ καλλιέρημα, τὸ ρη η· C. 2· ρ.̓́ Aνα Δαρδωναῖε. Κάλον ει’ς τὸ κλῆρος. Καλὸς e’κ τοῦ κάλλους, ἢπαρὰ τὸ ααλεῖν. 2S 29S. C̔1ͅ l. 25. Κάλον γὰρ τὸ ξύλον. 29)’ 52· ’Εκ Καλνξων· 5δ. Περὶ Καλύδνας. 54. Καλύδνας ὡς καλύβνας. 29ἶ ,l. Εάμνεινό́ ε’στι κοπᾶιν ε’ν τῶι . 29δ, 2l· Καὶ χορτώξη οι’σίαν, καλύβη, μεταβολῆι τοῦ φει’ς 5oβ, καλύφη τίς οὺ͂σα. ΚÁAτκ .. Εἰς τὸ κελύβη. 29d, δS. Λὲ τὸ ξιανοούμενον. δγ. Λολόεσσα Καλυψώ· ααὶ αἰE 8̓ἐν μαλααοῖσι uαὶ αἱμυλίοισι λσγοισι εέλγειν,̔́ οπὠς ¹εάκης ἐπιλήσεται. eLeg. AἰσχυA.́ ος. . . A 60 EΤYMOLΟGlCl GIIARCl PAΕfSlΕNSF́S. 5l5, d. Κaὶ ε’πάκτρις ε-̀ιξος πλοίου ληι στρικοῦ καὶ ε’πακτρο- κέλλης. Κnnòn .. Τὸ μάταιον καὶ αοῦφον’ ἀφ οὗ καὶ τὸ κενῶ κενώσω- ΚaωÀE .̔· Οκοιμώμενὄς ελαψος ἐν δηλαίωι ,ααὶ μήπω δυνά- μενος ε’ξιέ ναι ξιὰ τὴν σμικρότητα. S l0 ΚÉnτpon .. Παρὰ τὸ κέντειν μέσον. κέντρον δέ ε’στι παντὸς tS αύκλου τὸ μεσότατον, περὶ αὐτὴν δε μέσην οὖσαν πάντες οἱ κύαλοί γίνονται. μίαν πόλιν ἐξα.̀́ απάξας, ἀντὶ τοῦ ε’κκενώσας τῶν πολιτῶν, ἢμετασττισας. ου’ γὰρ πορδησαι λέγει τὴν lξην. εἴρητaι ξὲ παρὰ τὸν λάπαδον βοτάνην, κενωτικὴ τ γαστρος ουσα. ΚeAτ1κǹ .̔. Πἀπὸ τοῦ Κέλτου υἱοὗ Πρααλέους καὶ Ζτερό- πης τῆς νΑτλaντος 8υγατρός. ΚEh.EωsAτn͂.. Παρὰ τὸ αενῶς ε’πιβαίνειν. ΕEκòE.́ Ει’ς τὸ ξένος. ΠS, 8. Διαφανὲς καὶ λαμπρόν. ΚEnEc̀n .̔. Οκaτὰ τὸν λαγῶνa τόπος αενὸς ὀστέων, αaὶ λα- πάρα διὰ τοῦτο, λαπάξαι γὰρ τὸ κενῶσαι.̔́ Oμηρος, Κέnn .. Ει’ς τὸ ὄννος ααὶ κονιορτός. ΚέnοoE .. ’Απὸ τοῦ ο’ρνέου, ὅἐστι κοῦφον ααὶ ε’πιπλέον τοῖς νυμασι. δ1S, 2.̔ Oπίδος. αεράμιον δὲ ὀστράκινον πιράριον. ΚEpAωEτE.̓́. Ονομauύριον,ὰφὀὗ Εεραμικὸς δτιμος ε’νᾺδηναιόις. 5lδ, 22. Οἶον νράμφηλος. ΚEpA¹̂A .̔. Οὄρδινος. 2δ. ’Αλλὰ παντὸς ἀκροgρύου. 5¹S, δ5. ’Αντὶ τοῦ κεράσας· 54. Ἐξ aυ’τοῦ κερωu͂ κεράσω. δ1S, 55. Πάντα δε τὰ τοιαῦτα διὰ τῶν δύο νν γράφεται. 516, 5. [Καὶ om.) ὤφειλε. 5l6,ἷ .Ἀγλαὸς ὁλαμπρὸς, ταναὸς όμαuρός. δ15, 45. Καὶ αυρίαι στενά. ΚέpAE .. Ξημαίνει πολλà, κέρας μέρος πολέμου, ναὶ τὸ αέρας τοῦ ζώου, καὶ τὴν βασιλείαν ααὶ τὴν δοξαν. 5¹δ, 60· χαίνειν, ηνγουν σείεσδαι. 20 2S 3o ΕÉpAE .. V͂ημαίνει γ, παρὰ τὸ κέρας’́ ὸσημαίνει τὴν κεφαλὴν,5S lηS E0l. l2d. m. fin. ub1. gl0ssa emsa est qum debu1.t esse παιδιαὰ aut παιδιαὸν ρπαιδιαα f0l. l20· ub¹. mlat1.0 6t ad p0ste- CΟD. CΟlSL. βΑί͂ . ΠAωnnanκ .. Παντελω-̓͂ς. ¹70rm - SΠαραδείγματα τοῦ ε’πὶ μὲν τῶν α’ρρένὦν άττεσραι πολλἂ ααὶ εν τοις ’Αχιλλεως ξ’ ε’ρασταις δηλον ὡς ουατως ἐξείληπται. ε’πιδόν- των γαρ τι τῶν Ζατυρων ει’ς την γυναιαειαν ἐπιρυμίαν βησιν o̔ Φοίνιξ ααταῖ τA παιgἰχ ας δρᾶσ Aκέ λεσας. ι0 ααὶ Ερατῖνος Πανόπταις ιιμισεις γὰρ πaνυ τας γυναιαας προς παι- . ιι δικα ξε τρεπη νῦν.’̓ οτι δε εκαλουν ουτω ααι τα προς ταςγυναιαας, Εὐπολις, φησι γαρ ιι ως προσαυλητριδα τις ἐγω δε χαιρω Ετοισ- ιι σοις παιδιαοις.’̓ και Κρατῖνος δε ορᾶς της παλααης α’ποδημουν- τος σου Λιονυσου ερωσης φησιν επαυτον μακαριoς των παιξικων. 15 ουχι δε μονον οι ερωμενοι καλουνται τω ονοματι, ἀλλὰ ααι παντες οι σπουδαἶ ομενοι πανυ κατα μεταβοραν την ἀπ εκεινων. Πλατων Φαιφρωι ιι ε’σπούδακας, ως Φαιδρε, οτι σου των παιδικων ἐπελαβο- ιι μην ἐρεσχελησων σe·̓̓ λέγεται δε παιδικον και το παιδαριωδες οαν το αρμόἶ ον παιδι.́ ἠ δε λεξεως επιτοπολυ επι των ασελγως 20 ερωμενων· Eol. 128. Πκr¹ noAa .. Oιον αρμόττον σφοδρα ως τα υποδηματα τοις ποσιν· Πλατων ιι ως εστι μοι το χρῆμα τουτο περι ποδα.̓ ’ ααὶ εν σαευαις καὶ τοις τροποις αρμόττον ως περι ποδα. Πap¹αEÁ .. Τα εν τῆ αριδμητιαη ναλουμeνα αξυγα οιον ἐν —- — 25 τρία ααι τὰ ομοιa αρ. τARτα, νυγα οιον δυο τεσσαρα. Πεp¹EτκκoE .. Ουτος δρακων ααλειται· ΠóA .. Εκαστη βοτανη ουτως λεγεται, ηgε σμίχουσα ποια λεγεται παρα Δημοσδενει και Λυσιάι. ΠoεoκAκκH .. Ξυλον ωςν εν eιρκτη.́ι τους ποδας εμβαλλoντε⁵ 5o συνεχουσιν, ὀπαρα P̓ωμαίοις κουσπος καλειται. F0l. l52· ΠpAτroαRκo̓͂ E.. Απαιτουμενους’ lσοαρατης ιι ααι ιι τους μaρητας μικρον πραττομενους, ’̓ Πpo¹κoσ .· Λοσεως αντι δωρεας, παν γαρ δωρον ουτως καλει ο ποιητης. - ιο —̀̀ l84 CΤDΙLLl LΕΧlCΟN Op¹́A .. Φῦλλα συκῆς ηA α’μπέλου, ὡς Ἀπολλόδωροςu. Oρt́uAa .. Yκεῦος γεωργικὸν, λικμητήριον. ε’πεὶξη τριαινοεὶδης, καὶ οίονεὶ τριόνυξ ἐστίν. Ooω1rrκ1͂κ .. Eπαρτὸς ἀποσφυκόματος. ’la¹́oκ .. Πόλεος Αἰγύπτου. l̓Aτ1́o¹ .. Εημαίνει μάρτυρας παρὰ ’Αδηναίοις, ἔνιοι δὲ καὶ συνιστορας. l̔EpAuÁ .̔. Απαλά. l̓RoτeaE .· Ποτaμὸς Oράκης. ὁἀναγραψεὺςτ Λιογενιανός. l̔pRÁuA ·· Κρήνη Δακωνιαή. l̓́ατpoEγ .̔· Οπἀ̔ρ Εβραίοις Φεισὼν, παρὰ ξε l̓νδοῖς Γάγγης’ παρὰ δὲ αΕλλησι Δανούβιος al. loc. όπἀρ ήμῖν Φεισῶν, νῦυ Δανούβιος ποταμός. ’lτARτp¹on .. vΟρος οαυτω λεγόμενον, μίαν ἔχων πηγὴν, ἔνδα τὰ ρηρία πίνουσιν. νlο¹ ·. Πἀρ Αἰγυπτίοις τιμᾶται ἡγῆ ἡπανταχόρἔν ιση ἑαυ- τῆς. σφαιροὲβης γάρ ἐστι. l̓κAn¹͂κoE ..̔ Oε’πιδυμήτης. ΚÁsE1po¹ .. Οἱ ε’ν Eαμοδράνῃ καὶ ΑήμνώE παρὰ τὴν pεὰν δεοί. ΚÁAκ1Aoτ .. Κατὰ ’lταλοὺς όΈρμῆς. ΚA¹.́.RoE .. Ποτaμὸς Mυσίaς’ ὡς Λημήτριος καὶ Φιλόξενος μαρτυρει. ΚA.̀ ¹..Aκn .. Περιβόλaιον βαρβαρικόν. ΚÁAeωn .. Τὸ λείψανον τῶν σταχύων. ΚÁωnpoE .. νΕστιν παρὰ τὸ τοὺς μηροὺς αάμπτειν ε’ν τῶι καρέἶ εσδαι. ουατὡς ΠράκλειτοςR. ΚAτ¹τńp¹A .̔. Oς εἰσιτηρία. αατητήριον g̀ε ὁτοῦ νεαροῦ ο’βολός. Κκnτóp¹nA .. Πόλις Ζικελίας οἶὁν Εκατόμπολις. ECnoCd o. dA. ί.μAννκ.ολλώgωaρeςC. od .η,ράαλ¹ητCοoς.d̔ ἀναγραφή́ ς. - τCod.̓́ ιστομς. · 5 10 15 2o 25 ;̀o t t ρO4 LΕΧlC̀ΟN AΤΠANASlΙ. ἈrEpακ¹́Aκ .̔· Τπερτιφανείας. ’ΑrκpAEτoE .̓́. Aτιμος. Ἀrnτóε .̔. Οδαυμαστός. ’ΑrEuκÉτ .̓. Ανελεύδερον. A̓́rκ ARτA .. Λεῦτε δή. A̔́rE¹κ κA1̀ oÉpκ1κ .. Τὸ ληστεύειν καὶ ἁρπάἶ ειν. ἤγετο μὲν γὰρ τὰ ἔμψυχα, ἐφέρετο ξε τὰ ἄψυχα. ’ΑrRA1Δóu .. Π̓δροισμένως. ’ΑrEpnnH͂ ·̓. Εφορᾶ. ἈτnpńααE1 .· Ἀγρυπνῆ. Ἀrκpńνετo .. Π̓μέλησε. ἈrńAA1 .· Εεμνύναι δεὸν εὐχαῖς. ’Αrκ¹́κnp .̔. Τπερήφανος, αυ’εάδης. vΑrE¹νoα .̓. Αγείρατος, μὴ̓́ εχων τέλος. ’Arn¹EτE1́Aα .. Καραρότητος, ἣλατρείας. Ἁr1ÁαAτE .. Προευτρεπίσατε, κηρύξατε- ’Arκt́pAτoα .̓́. Ανανδρος’ ἀσδενής. ἈrlrτR¹́A .̔. Αγιασμὸς, κάδαρσις. ’Αr1E2̓e¹́Au .· Εὐσέβειαν’ εvσβ ὅτε καὶ μιαρότητα. ’Αr¹óκAα¹u .́Π̓νέγαασιν. Ἁr¹onpEnn͂α .̔· Πς πρέπει ἁγίοις· ’ΑrRA.4Éει .. ’Ανακαλεῖ. ’ΑrκτAoκ .. Xκολιὸν, δυσχερὲ,́, ε’πικαμπές. ἈrκτAoωúτHα .. Σκολιὰ βουλευόμενος· μῆτις γὰρ ἢβοὺλη ειρηται- ’ΑrRτAóακ1Aoκ .. Σκολιόχειλον. ’ΑrκAAĺAA .. Mερίδa. ’Αrκneu͂E .. ’Αβλaβεῖς. ’ΑrκAAE1͂ .. ’Αναγινώσκει. ἈrκÁnnE .. Dόδρος. ἈrAA0ĺ .. Λαμπροί. ἈrAA1ιA .. Λαμπρότης. ἈrAAs1Alα .. Καλλοναῖς. ἈrAAóτ1ωou .. Δαμπρῶρ τετιμημt́νον. ἈrAAóκ .. Λαμπρὸς, καλός· 5 ¹o ¹S 2o 25 3o 55- r Sl0 - EKCENPΤA EOEΤlCA. Ταβῆι παρῆν σοι καὶ γραφῆι παρῆν πάλιν υἱὸς κόρη σὸς, ὡς δοκῶ τῷ Γωγράφωι . —— O̔ πνεῦμα σὸν ααὶ χεῖρα νῦν τοῦ ζωγράφου νρατῶν ἔγραψε σὴν μετάστασιν κόρη. —-—— Καὶ πῶς τέδνηκας ἥν σε ααὶ γεγραμμένην δρᾶι νδοκοῦμεν τὴν ἀείἶ ωον νόρην οὐκ ἀαριβῶς δνήσκουσαν’ ἀλλ ύπνουμένην. .. ρυμιάτ . Mὴ πῦρ α’νάψιης’ Πυσὸς, ἄργυρος, λίδοι φλέγουσιν αὐγαῖς χωρὶς ἀνδράνων μύρα. — O̓φδαλμὸν αυληι ,τὸν λογισμὸν τῆι τέχνηι ’ τέρπου δε τὴν αἴσρησιν ὀδμῆι τῶν μύρων. —— Αι’σρησεων τρεῖς, ἔργὁν ὲν, τέρπει πλέον, τριὰς σὲ πρώτην τῶν μύρων ή8υσία· — l̀́ὸ μικρὸν ἔργον τῶν όλων μέγας τύπος αὶ̀δηρ, ὁχρυσὸς, aνργυρος, φῶς, οί λίδοι. αvστρων χορεῖαι, τοὺς ύπερρεν καὶ πόλου τύποι παρεμφαίνουσιν, αννρρακες’ μύρα, ἢν πᾶς λατρεύει δυσίαν τῶι gεσπότηι . — Πεντὰς’ τετρὰς’ τριάς τε ααὶ δυὰς στίχων. τριὰς μὲν ἡμῖν, ήδυὰ-̀ g’ ’Επικούρωι , Πλάτωνι πεντὰς, ήτετρὰς Πυραγόρά. σοὶ δ ἂν γένοιτο πάντα τῶι φίλωι φίλα. τριάς δε πρῶτα κα’νδάδε σχοίη γέρα. Ε¹’sτǹκ OEoτóκ0κ. Oυ’δεν ψυχῆς βέλτερον ου’ρανὸς eλλαχε τῆς σῆς. οὐδὲν μορφῆς παρδένου φέρτερον ἔδρακεν ἡγῆ. τοὔνἐκ ἐγὼ μὲν ἀμεμφέα σώματος εἰκόνα μορφῶ, r υ lo 15 ’͂ o l . AR6 EΚCEΕPΤA POEΤlCA. ουΥe λίδος κρύψει ταῦτα χαρασσόμενα· καὶ γενεαῖς αιτνον μετέπειτα νέον καταλείψω, σῶν μέγARς σπλάγχνων σῆς τ α’γανοψροσύνης. ——͂ Οὐρανίων στρατιῶν ἐριαυδέα τάγματα πάντα, πάντες ἀερλοφόροι κέρτερον ε’μῆς κραδίης. ἀχράντου τοκετοῖο Oεοῦ μεγάλου ὑποφῆται, δεσποτικῶν όπαδῶν δωδεαὰς ευ’ρυβόων. μυστιπόλων χορὸς, ἱερέ ων πολυήρατα φῦλα, οἰοβίων τε γένος, ἀντιπάλων κακίης. οὺ̀ς περὶ κῆρι φίλησα, καὶ ἔνδον ἔαρυψα ψυχῆς, νῦν μου λισσομένου, νῦν α’ί οιτε ταχύ· λίσσὀμ ὑπὲρ Τριάδος, καὶ λίσσομαι ὑμέ ας ατυτις, λίσσομ’ ὑπὲρ πάσης ἐλπίξος ἡμετέρης. ’̀ πικρον αναστεναω, τετρυμμενα γουνατα καμπτω, δάνρυα δερμὰ χέω, σπενδῶν καὶ κραδίην. ναὶ, πάρστητε βοηρόοι, ἀσπὶς ἐμὴ’ νράτος, ἐλπὶς, δεσπότιν ἡμετέρην εὐμενέτιν τελέσαι, μητέρα παρδένον, οἰοτόκειαν, παμβασίλειαν, νύμφην ἀζυγέα, ἁγνοτάτηνἶ υγίην. λίσσομ’ ὑπὲρ Τριάδος, καὶ λίσσομαι ὑμέ ας ατυτις ἡνίοχον ζώων eεὔστροφον ἡμετέρης, 4ηφοδέτιν βίου πολυπαίγμονος, ὁλκάδα πάσας ἐλπίδας α’γομένην, ου’ρανίων, χδονίων. ναὶ λίσσοισρε, ααὶ ἀργαλέων μελεδωνῶν ναὶ παδέων σκεξάσαι οι7ξμ ε’πανιστάμενον. τοῦδε βίου στροφάλιγγας’ ἀεικελίοισιν ε’π εvργοις, φόρτον ε’μῶν ουβρεων σώματος α’ργαλέων. ὤλετο μέν μοι καὶ φάος, ὤλετο καὶ μένοι. ε’σδλόν. ὤλετο δ’ ἡλικίη δάρσος ἐμῆς κραδίης. δεξιὸν ὤλετο κάρτος, a̓πέτμαγε νεῦρα σίδηρος σιαγόνας’ κεφὰλην, πάντα λάβε πόλεμος, οὐδέ τι μοι περίκειται, οὐ χάριν οὺ λόγον εὖρον. κοίρανος οὐ δυνατὸς ἤνεσεν ουΥε πόλις, eLeg. v.1d. ςῶτις. S o̓ .; co . -̓5 5o 5 10 1S 2o 25 5o 35 COΩ βξ2. SΠpPlι Πλοκάμους χρυσοχύτους ραῦμα ιΥεσδaι ὁἔρως τῆς Παφίης εἶχε καρήνωι . 0Ον ἰξὼν ἐγὼ τότ ἔσχον ἐπιρυμίaν κρατῆσαι, κρατεραῖς πεφαις τε ξησαι, δαλεροῖς νέοις τε δεῖξαι. ὁδὲ νόσφι τῶν ρἑέδρων ὑπέφευγε προσγελῶν μοι· ποτὲ μὲν ποσὶ προβαίνων, ποτὲ δε πτεροῖς ἀλύσπων. μιαρὸς ητν, ὑπόπτερός τε, πολυποίαιλός τε μύρωι , πολυδαίδαλος τὸ ει7ξος, πολυήρατος τὸ νάλλος. Παιθα ο’.ι.στοβόλον ’Αφρσγενείτις eυ’γενέων λογάδων, φεύγετε, κοῦροι. Γυμνὸς ἦν ἀνάρβιλός τε, πυρὶ δεἵκελος τὰ πάντα· ἀπὸ δ’ ὀμμάτων βολάων φλσγερὴν ἔπεμπεν ανιγλην. ἐρατὰν φἔρων φαρέτρην πεπυρωμένων βελέμνων. ε’πίχρυσον εἶχε τοξον, κεχαλασμένον κἀτ ωνμων. Mικρὸν εχει τὸ βέλος, μακρὰ δὲ βά́λλει, ὃν δε βάληι ,πυρόεις οἶσrρος ε’λαύνει. Fλυκερὴν ονπα π.ρoῆκε διὰ τὸν πό́δον λαλῶν μοι, λιγνρὸν μέλος λυρίξων, καδάπερ Πρόκνη αἀτ α’̓́λσος. παλάμην αvγαν βραχεῖαν ε’πεμειδία αραδαίνων. ε’πεδείανυ δὲ ταύτην, προφανῶς τὸ πῦρ α’́φάσσων. ἀναγγαλιξας Rπαρῆλδεν, aLeg. ἀναγαλλιηας. d6l j COl)- CΟlSL. ββἷ . q̔99 ἀλλὰ καὶ οὗτος ὁόρισμὸς ἀνάγεται ὑπὸ τὸν ε’ν τῆς ύπeροχῆς. ’́ το γαρ μεγιστον υπεροχη εστιν. ΠpA͂ῦιτ E. Mετὰ τὸ πληΑος τῶν ὁρισμῶν τῆς φιλοσοφίας’ καὶ τὴν τάξιν 5αὐτῶν ναὶ τοὺς εὑρεrὰς αυ’τῶν, καὶ τὴν αι’τίαν δι’ η·̀ν ει’σὶν ὲξ, ε’c διαιρc̀́σεως τοῦτο δέδεικται, uαὶ ὲπ τοῦ ἀνελεῖν ἡμᾶς τοὺς π,οοστε͂ δέντας β, φέρε e̓́λδωμεν ὲπὶ τὴν ε’ξήγησιν αὐτῶν. πρu͂ωτος τοίνυν όρισμός ε’στι τῆς φιλοσοφίας’ ἐκ τοῦ καρόλου ὑποuειμένου λαμ- βaνόμενοί, καὶ ει’ς Πυδαγόραν α’ναγόμενος, ὁλέγων γνu͂ωσις τῶν v 1oοντων ηι οντα εστι. καί́ υα εχομeν ειπειν εν ποιωι συγγραμματι ο ΠΔάγόρας εἶπεν aὐτόν. ου’δὲ γὰρ νατέλιπε συγγρά. μματα. α’λλ ὃ τοῖς ἄλλοις τὰ συγγράμματα, τοῦτο ε’uείνuωι οἱ μ. aρηται.́ οὐδὲ γὰρ ὡς ὲν ἀγγείωι a̓ψύχῴ ὤετο δεῖν ναταλιπεῖν τοὺς ἑαυτοῦ λόγους, διότι οὒδεν πλέον ὑπὲρ ἑαυτῶν ἢ7ῶν ξιδασκὰ́λων δύνανται 15 α’πολογεῖσδαι. καλῶς δὲ πρόσuειτaι ὲν τῶι όρισμῶι τὸ Eἦι ὄντα’’’ ἀντὶ τοῦ ναδὸ ὅντα. αινα οὶδε τὴν φύσιν τῶν ἀστέρων τὸ πόδευ εἰσὶ, καὶ τὴν βύσιν τῶν a’ν8ρώπων. οὒρυε γὰιο πόσοι οἱ ἀστéρες, ηA . ’̓͂ πόσοι οί a͂νρρωποι 8έλει ει’δέναι’ ἀλλὰ ττιν φύσιν αὐτῶν. ὁγὰρ τοὺς ἀνδρώπους ᾗὰ́νδρωποι ε’πιστάμενος, οὗτος καὶ τοὺŕ γεγονό- 2oτας καὶ τοὺς ὄντας καὶ τοὺς μέλλοντας εἴσεται. καὶ κατὰ τὸν ποιητην, ’́ μαν7ις αριστος οὸ́ r̓γοη τά τἐόντα, τά τἐσό́αενα τ.ρό 7̓ ἰό̓́ τα. ’Aποοͅοῦσι δέ τινες, ό́τι διατί μὴ εἷπε πάντων τῶν ὄντων,́ καὶ 2S λέγομεν ότι τῶι Eηιv ὅντα’’ συμπεριέ χεται τὸ πάντων. ὁγὰρ τὸ̔̀ ον εὶξὼς, καὶ πᾶν ὸν οΓéε, καὶ ότὸν ἄνδρωπον εἰδὼς, καὶ πάντα ἄνδρω- πον οιAR̀ν. ἣκαὶ ἀλλως. ὁτι τὸ Eή’̔͂’ ἄρρρον ι’σοδυναμεῖ τῶι πάν- των. τὰ γὰρ αvρδρα τοῖς καρόλου προσξιορισμοῖς ἰσοδυναμεῖ, ει’ μὴ α’ναφορικὰ εἴτi, οἷον ἄνδρωπος ὴ͂λρε, τοῦτο γὰρ ώς ε’πὶ 5o ε’γνωσμένου λ.έγεται α’νδρώπου. εἰ δὲ εἴπω ό́τι όἄνρρωπος ζu͂ωον, ι’σοδυναᾳεῖ τὸ ὁα.́όρρον τῳu͂ πὰ́͂ αvνδραπος. πᾶς γὰρ ἄνδρωπος ξῶον. ανλλη πάλιν α’πορία. ει’ πάντα τὰ ὄντα γινώσαει ήφιλοσοβία’ πάρεργοι αἱ ἄλλαι rέχναι. οὺ̀δεν γὰιο εὑρίσκεται ὑποuείμενον ψ